Mystery: Suspense: The Lazarus Phenomenon: : A Private Investigator Mystery Crime Thriller: (horror, thriller, science fiction, mystery, police, murder, ... (Marie Avalon Mystery Crime Series Book 1) (14 page)

Renee knikte. 

"Je zegt hij is gegaan naar onze oude camp-sight?"

"Het is net een mijl afstand van er hemelsbreed. We gemerkt hoe door carving afbeeldingen op de bomen eromheen. Het was als een code alfabet tot onze clubhuis. Hey, quit lachend! We waren 12 en 12 ½ !" Alex versmald zijn ogen als Renee sportdiensten een endeared giechelen. 

De riffs op "Black Hole Sun" onderbroken is. Het was Alex de beltoon. 

"Oh God…" Hij bijten zijn vingernagels terughoudend om te kijken. Marilyn trok een zware ademhaling. 

"Hey! Ik weet dat dit alles is ongewoon, maar het is nog steeds Nicky, nietwaar? Hij heeft duidelijk niet snapten wat is gebeurd. Als hij dat doet, het gaat pruik hem net zoveel als je maar wilt. Dit hoeft niet een Amerikaanse horrorfilm. Dit is een gouden kans, mijn jonge vriend. Er is nauwelijks een soul alive dat heeft gekregen een geliefde terug uit de dood." Ze gedwongen een glimlach.  

Alex totaal overdonderd was. Hij was niet bij hem totdat ze had gezegd. Hij geplukt de telefoon uit zijn zak weer braced voor ongeacht het scherm portended. 

"Alex. Het is Nick. Dude, je was bij de scène van mijn ongeval. Bent u goed?

Deze verknald, bro. Ik heb geen idee hoe het zelfs mogelijk en ik legit freaking op dit moment. 

Ik gestorven zou zijn, nietwaar? Ik werd vermoord." 

Met een nerveuze gasp, Alex begon te soort terug.

"Hey, Nick. Ja, ik ben oké. Ik heb geen idee hoe dit te doen, man. How to talk to you. U dit zeggen.

U bent dood voor 7 maanden.". 

 "Wat hij zegt?" Renee gevraagd. Ze verdraaid rond te kijken naar Alex. Het was een wonder, geen vragen. Ongeacht de omstandigheden die de aanleiding hier, dit was meer dan zij ooit zou kunnen wensen. Natuur voorschreef dat Nicky Avalon was nooit iets over te zeggen. Dat ze nooit kunnen praten met hem. Hij was dood. Het werd gedaan. 

Nu waren ze tekstberichtjes hem als was het een andere dag. Alsof die fatale dag in het voorjaar zelfs nog nooit gebeurd. 

"Hij is beginnen te herinneren." Alex's ogen flitste als zijn eigen woorden die in zijn oren. 

Dit kan zowel een ontzettend goed en slecht. 

Hoofdstuk 3:

Fish Bowl blip geluid echode in de boom donkere romp. Nicky sprong. Hij was echt bang van zijn geest. Het was niet alleen het verre verleden was hij vergeten. Hij had moeite met onthouden recente dingen, zoals hoe hij deze nieuwe kleren. Er is een label op de hoes van zijn zwarte hoodie dat zei "Boot Barn". De jeans zijn gekochte stijf. Hij had zelfs vergeten om het papier uit de tenen van zijn waarvan fitnessfanaten. 

"winkelcentrum… Uh, ik verkocht een paar dozen sigaretten zou ik die achter het principe's favoriete populieren om snel geld te verdienen. Mevr Thurman schreeuwde toen ik binnenkwam via haar tuin, maar ik vond niet dat was raar want Mevr Thurman is batty. Vervolgens verkocht ik dat Harley ik afgelopen zomer en hid in Oude Man Payne's schuurtje voor veel extra geld. Ik kocht ik 7 hamburgers, butt-ladingen van cokes en pop rocks en een milkshake. Overal mensen ging ik was mij aan het spijbelen staren. Het is koud buiten en er kerstverlichting. I'm not truant. Ik moet aan de kerstvakantie, nietwaar? Dit betekent dat zij staren omdat ik moest zijn dode."  

Hij voelde bawling. Hij kon technisch hulp krijgen bij het ook. Hij moest zijn gestorven en was er niet iemand rond voor God alleen wisten hoe ver. Hij kon gewoon af als een klein meisje als hij wilde. Veel te macho zeuren als een baby, zelfs in het geheim, hij verschoven op de tranen die zijn slip gratis toch. 

"Gah! Oke! Wat de heck gebeurt?!" 

Hij schudde zijn hoofd en probeerde zich te concentreren. Op iets anders dan de Chainsaw Massacre brain ache ersntige tussen één van zijn tempels. Zijn vingers geknoopt zijn haren in opperste frustratie en hij geplukt twee grote groepen van het gratis van de wortels. 

"Think, hersenloze!" Hij snauwde en schopte de wand van de holle boom.  

Fish Bowl chime echode drie keer achter elkaar. Blauw lampje cascaded zijn gezicht. Het geregistreerde eindelijk inziet dat het afkomstig was van de telefoon. 

Het staren, las hij de kleine afdrukken.

"kalmeren, pal. De Doc en Papa Vierra huurden een privé detective. Ze roken warm en lijkt haar eenden in lijn. Ik denk eerlijk gezegd dat ze u kunnen helpen. Niet alleen omdat het om freaking."

 Vanaf welke moesten worden lichtjaren afstand, Alex kalmeerde de storm in hem. Hij voelde zijn lippen twist in een kleine grijns. Zijn vingers sneller dan zijn denkprocessen te typen zijn antwoord.

"Totaal rust hier. Voor een zombie die de standaard procedure toch. Ik ben koel in de boom fort. Vertel de Gramps om enkele pedaal!"

Hij jabbed de verzendknop met een bevende vinger en slap in de bladeren. Kan wel eens goed. 

Dat idee liet hem onmiddellijk. Hij voelde de vind Slobber hit de zijkant van zijn gezicht voordat hij hoorde de borrelende brommen. 

Nick opgedoken in een slingeraap's gevecht houding. Zijn haren stond op al de achterkant van zijn schedel en de nek zijn nek. Hij voelde zelfs de five O'Clock shadow die rond zijn lippen prickle en schraap zijn neusgaten.

"Oke, echt, Nicolas. Denk aan iets!" 

Hij werkte alleen maar leeg. Jammer. De hond lunged vooruit en beetje in zijn schouder. Nick schreeuwden en probeerde tranen vrij van de hond. Hij leunde en verzonken zijn tanden hard in haar nek, denken dat het kwaad genoeg om hem vrij te krijgen. Zijn beet was niet sterk genoeg om een gat in het bulldog's verbergen.

"Kijk eens wat ik heb, jongens! Bourbon! Laat jongen!"

De dog's tanden kwam vrij van Nick's bones. De jongen languit op de grond in een roes. Met één hand probeerde hij naar de Dog bite, met de andere jabbed hij een vinger op de figuur die toert over hem. 

"Het is onduidelijk, maar ik weet dat je ergens vandaan. Ergens zoals school misschien of Santa Bianca's…Of beide".

Hij kreeg niet de kans om dit mysterie opnieuw bekendheid. Het mikpunt van een geweer tegen zijn voorhoofd. Duisternis nam hem opnieuw. 

* * *

"Hij is geen antwoord op zijn telefoon!" Alex was in paniek. Het was slechts 10 minuten, maar 10 minuten is 10.000 jaar wanneer je praat met een geliefde die pas gestorven zijn. 

"Misschien is hij gewoon bang. Je zei waren we bijna aan de oude boom fort anyway?" Renee geprobeerd om haar stem hoopvol. 

"Hij is verdwenen." Marilyn's bloed had koud als ze sprak de woorden. 

"Wat?" Alex keek crestfallen. 

Marilyn gewezen op de modderige wegen die afstand. 

"De blaadjes zijn ook gemalen voor deze tijd van het jaar. De flora en fauna niet te ver van hun holen wanneer zij dit koud. Naast niets verlaat een print met groeven in. Deze zijn modder banden. Enkele off-road dually truck doorheen getrokken hier minder dan een uur geleden." 

Marilyn dwaalden verder in het struweel. 

"Kijk! Er zijn hond prenten! Een schoen afdrukken, maat 10. Nicky slijt een 10 heb je zeggen?"

Ze volgde de trail naar de uitgeholde boom Alex had beschreven.

"God, houd…niet opnieuw." Renee's stem beefde in de lucht. 

Alex zonk op zijn knieën en kroop op zijn handen. Daar in de modder en natte bladeren lag een goedkope brander cel met een enorm gat geslagen in het tekstscherm. Het was fijn in de hand liggende strijd.

"Niet gewoon weg. Hij is genomen." Marilyn verduidelijkt. Alex beetje down op de achterkant van zijn vuist, hoofd dobberend in paniek. 

"genomen? Waar?" Renee jaloers rond de lippen. 

Marilyn keek op naar het huis van de boom. Er was een stukje wit papier inblazen met een doos frees. Twee woorden werden wéér tegenkomt. 

"Hij is van jou."

Marilyn kalfsfond. Ze zwaar op haar hakken en pakte de boom. Gebalde haar mond in haar vuist en sprak een piepklein piepende ademhaling sob. 

"Ja, oké. De naam makes sense nu. Dit net persoonlijke!" Ze waaierde zelf met haar handen. 

"Do not pass out!" Ze opgedragen zelf in haar hoofd totdat die vier woorden werd een mantra. 

Dit scenario was haunted haar voor jaren. Het was een nachtmerrie komt eindelijk tot leven.

"Wat? Wat is dit? Wat betekent het, Marilyn?" 

Renee weggegrist het papier van Marilyn en lees hem hardop.

"Hij is jou?" vroeg ze en vervolgens haar ogen oplichten. 

"Nicolas Avalon…Marilyn Avalon. Rare naam. Niet veel mensen delen?" Renee keek naar Alex, ogen optrok. 

Alex schudde zijn hoofd, niet na. 

"Ik had van een buitenechtelijk kind toen ik nog een jonge vrouw. Ik zag een jongen…We waren gewoon grappen met elkaar. Wist niet dat hij getrouwd was. Toen ik hoorde over zijn vrouw die net waren besefte dat ze zwanger was had ik hem onmiddellijk. Was niet snel genoeg blijkbaar. Een week later besefte ik dat ik zwanger was. Ik eindigde hun huwelijk, ook niet de bedoeling. Tegen de tijd dat ik bezorgd, ik was ook geschokt door wat er gebeurd was, dus ik gaf de baby…" Marilyn gekoppeld aan haar maag en bijten haar lip.

"Ja…Dat betekent dat Nicky?" Renee's ogen gingen wijd. 

"Nicky is mijn zoon!" Marilyn sobbed. 

Hoofdstuk 4: 

Nick wakker in het bos. 

Hij ademde zwaar uit zijn neus en probeerde te bewegen. 

Toen hij besefte dat zijn enkels zijn aaneengeschakeld. Om betonblokken. 

"Nicolas. Het is idioot om proberen uit te voeren. Hoe vaak hebben we deze? U woont en wij volgen. Je doodgaat en we notities te maken. Je wordt wakker en we beginnen. Capisce? "

Hield hij zijn adem en sloot zijn ogen. Het was terug haasten nu 1,6 km een minuut. Hij kon niet omgaan met deze, maar hij had echt geen keuze. Ready Or Not, werd nu gebeurt. 

First things first. Hij moest uitzoeken waar hij was.

Twijncyclus rond op zichzelf, hij voelde kettingen geschokt door zijn armen en benen iets zwaar onder zijn voeten. Betonblokken. 

"Luister, alright! Ik denk dat dit belangrijk is. Wijziging van het lot van de mensheid. Ik wist niet ingetekend!"

Er was een kortstondig geluid. Een vrachtwagen. 

Nicky heeft te snel dat hij was verbonden door meerdere kettingen op een truck. Dat een van zijn bewakers hadden gegooid naar neutraal en was dia voor meer Nighthorse.

"Ah-oh, God!"        

"You can't panic. Niet nu. Wilt blijven leven? Denk, hersenloze!" 

Het was echt ongelukkig was hij tekening totaal leeg. 

* * *

Marilyn ontkoppeld de opmerking in een ontziet. Ze gepaced Santa Bianca's woonkamer vloer. 

"Ze wist hij was mijn kind, maar ik heb nooit iemand verteld over hem. Zelfs mijn beste vrienden ooit wist ik dat ik zwanger was. Ik mezelf geïsoleerd uit de hele wereld terwijl ik deed Nicolas. Er was slechts één persoon die ik ooit verteld het geheim en het was alleen omdat ik meende dat het goed is om te doen. Dit kan maar één ding betekenen:". 

Renee omhoog haar wenkbrauwen, probeerde te volgen. Marilyn gooide haar handen in de lucht. 

"Het betekent dat ze kende zijn vader! Hij is de enige die ik ooit verteld! Verblijf tracking met me."

"Okay, dus wie was Nicky's vader?" Renee doorgeslikt, terughoudend te kiezen dit korstje. 

Marilyn rolde met haar ogen en lachte. 

"Dat trashy cowboy's naam was leger Prescott. Hij was een vooraanstaand carrière in de 101st Airborne. Ik ben altijd al een sucker voor een man in uniform".

Alex zat waar hij maakt tegen de bank. He Looked Like had iemand gewoon geëlektrocuteerd om later hem. 

"Wat is er, kid? Bekende something I don't?" Marilyn's ogen gingen wijd. 

"Wacht een seconde. Uw naam Prescott, nietwaar?"

Alex likte zijn lippen. 

"Mijn papa's echte naam is Alexander Prescott. Ze don't call me Junior. Het is gewoon Alex omdat ze altijd belde mijn vader leger. Hij- won hij op een boot vol medailles toen hij in het 101st. Hij heeft zelfs een interview over Goeiemorgen Amerika enkele keren." Alex was schudt zijn hoofd. Zijn lippen had paars. 

"Maar mijn vader had een redelijk smerig geheim. Hij bedroog op mijn moeder veel. Zij had hem smeken voor een baby. Hij wilde niet echt. Wilde alleen maar dat ze shut up, denk ik. 

Mama vertelde me het verhaal zoiets. Er was een openbare dienst dame die vader had wiled en telefooncellen te( haar woorden niet de mijne) 'get in haar broek'. Dit was wat eindigde mijn mama en papa's huwelijk. Ze kwam erachter dat ik kwam dezelfde week zij ontdekten de affaire. Zij is overleden aan kanker toen ik 12 was. Ik verhuisde via het systeem veel en kreeg uiteindelijk uitgenodigd om hier te wonen in Santa Bianca's. Het is net een liefdadigheidsinstelling of iets zodat ze kinderen uit alle hoeken…" zijn stem getrokken. 

Marilyn zonk in een leunstoel, met stomheid geslagen. 

"Nicky is uw broer. Je bent bijna precies dezelfde leeftijd omdat je verschillende moeders. Uw vader was een beroemde servicelid, waardoor je iets van een publieke figuur die alleen door associatie. U zowel uw weg naar een unieke foster home dat neemt kinderen uit het hele land omdat het een liefdadigheidsinstelling…" Ze keek bij Renee die keek naar Alex in zorg. 

"Okay, so hang hier! Dit alles is slechts uit een beetje uit het universum voor mij!"Alex opgehouden zijn hand.  

Zijn afschuw was volkomen gegrond. De jongen had hij opgegroeid in pleegzorg was plotseling overleden en liet hem al kronkelend in de winden van turbulente jeugd. Nu had hij weer tot leven gewekt en dook als zijn biologische broer. De voor de hand liggende slachtoffer van een demente moord. Het zou teveel zijn voor iedereen in de rechter uit.

"Als de jongens die Nick wist dat hij was uw kind, dan weten ze hebben geleerd te hebben dat van mijn vader. Dit betekent dat mijn vader is zich op wat ernstig vervormde ding dat ze doen aan Nick, nietwaar?" Alex sputtered en geschakeld op zijn knieën te verbergen dat zij sidderen. 

Marilyn knikte. 

"Ja, dat is de enige logische verklaring." 

Alex opende zijn mond om iets te zeggen, maar de woorden nooit buiten kwam. 

"jongens!" Renee onderbroken. Haar ogen waren vastgelijmd op de kamer oude televisie. 

Hij werd opgeleid tot het lokale nieuws. 

"Ik ben erin Pickler. We leven hier in Lake Nighthorse waar lokale vissers zouden getuige van een 17-jarige Kaukasische mannetjes worden meegesleurd in het water vastgekluisterd aan de bumper van een onbemande truck. Wat maakt dit verhaal van eye-witness moord nog meer schrijnende? De 17-jarige wordt herkend door de politie als Nicolas Avalon. Het slachtoffer van de beruchte Hoofdstraat richtsystemen homicide 7 maanden geleden".