ROMANCE: Military Control: A Dark Military Suspense Romance (17 page)

In de koude nacht lucht, een sterke windvlaag bijna blies de zwarte fedora off Kat Richards 'hoofd.
 
Ze verschoven angstig van voet naar voet ze wenste de politieagent aan haar zijde zou opschieten met haar lijn van ondervraging.
 
Ze had er nu al voor de twintig minuten.
 
Haar gezicht was over stevige worden bevroren als ze niet snel worden beëindigd.

Wat heeft ze schelen als Jin werd zwaar gewond?
 
Jin was reeds verzonden naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis, niet dat hij verdiende het.
 
Een breuk is een breuk en hoe durft hij wel dat hij kan haar te kussen, en al zou worden vergeven.
 
Net te denken over de hele situatie maakte haar kook.
 
Op de top van alles Jin zelfs dacht dat ze seks met hem te hebben in een steegje.
 
Hij moet haar voor een van zijn groupies hebben vergist.

Wie was die kerel die aan haar redding kwam?
 
Hij zag er vrij aardig, maar misschien was het de straat licht parten speelt met haar.
 
Van wat ze in het donker kon zien, had hij een lief gezicht en zag eruit als een engel.
 
Zijn engelachtige gezicht niet overeenkomen met zijn woede, maar dan weer dat ze moeten weten een man niet te vertrouwen gekleed als hij een cast van Grease was.

"Kun je de man die je vriendje aangevallen beschrijven?"

"Ex-vriendje ..." Kat kon hem perfect in detail te beschrijven.
 
Hoeveel mensen kwamen naar de rosse buurt verkleed als John Travolta's Danny Zucko?
 
"Hij was in zwarte opgerolde broek, een zwarte opgerolde T-shirt-"

"Ik bedoel hoe lang zou je zeggen dat hij was.
 
Heb je zijn kleur van de ogen te zien? "

Kat dacht een minuut.
 
Ze ving slechts een kleine glimp van zijn gezicht voordat hij begon rippen Jin aan flarden.
 
Hoe kon ze omschrijven zijn functies, zei dat hij had een engelachtige gezicht leek niet als een goede beschrijving.
 
Het enige wat ze van hem wist was hij gespierd was.
 
Zijn biceps golfde elke keer maakte hij een klap, en zijn linkerarm had een tattoo mouw.
 
Anders dan dat, ze echt kon hem niet te beschrijven.
 
Ze hadden niet eens een goede blik op zijn arm om een voorname tatoeages te zien.

"Oh, ik heb geen aandacht aan die net zijn kleren.
 
Kleden als een cast van Grease is raar, toch? "

"Niet echt - Playhouse Productions is ongeveer zes blokken over.
 
Misschien wilde hij een drankje te pakken. "

Zodat de man was een acteur?
 
Het deed zinvol, want als hij zag dat goed onder de dim straatlantaarns, hij moet zijn model-good-looking tijdens de dag geweest.
 
Voor een keer ontmoette ze een knappe redder in plaats van een andere eikel, net als Jin.
 
Waarom was ze zo ongelukkig in de liefde?
 
Anders dan haar militaire pen pal alle jongens in haar leven waren echte rotzakken en behandelde haar slecht.

              "Ik wil erop wijzen dat ik geen aanklacht vanavond ... .I'll tellen als poëtische rechtvaardigheid."

"Dan is dit Jin man probeerde to"

"Houd het drama.
 
Hij weigerde te geloven dat we niet meer samen.
 
Tenzij je hem naar de gevangenis te sturen voor het vreemdgaan. "

"Nee sorry."

Kat zag de politie de auto wegrijden en plotseling, had ze niet het gevoel dat gaat werken.
 
Ze reikte in haar jaszak, haalde haar mobiele telefoon, en gekozen Eros.

"Max?
 
Het is Kat kan je- "

"Ik heb al Wilderness belde, ik kan niet geloven dat de man en rechts door uw baan!"

"Bedankt, ik ga naar huis."

Vijf minuten later, Kat was in de achterkant van een taxi naar huis wordt gezwaaid. Ze rolden het raam op een kier en liet de heldere lucht naar de bedompte taxi te vullen.
 
Ze strekte haar benen en leunde tegen het raam.
 
Dom Jin.
 
Hij had echt verpestte wat had haar 's nachts zijn geweest om het groot te maken.
 
Eros stond bekend voor het draaien van de ondergrondse merken in de hit makers.
 
Jin zou goed zijn geweest met die bekend staat als de Indie koning, maar ze wilde iets meer.
 
Ze wilde net als Blondie.

              "Dank je." Kat zei en gaf geld aan de chauffeur.

Ze opende de deur naar haar plaats, veranderde in haar Telly Tubby pj, en legde haar houder in haar mond, net als dat ze haar dertien jaar weer de oude.

Serieus, die was die vent?
 
Iemand die vaak bezocht Eros?
 
Had hij een oogje?
 
Er was gewoon geen enkele manier een willekeurige man zou zo gek over haar gaan tenzij ze betekende iets voor hem.

Kat pakte een zak popcorn uit haar kast en probeerde na te denken als ze elke acteurs kende.
 
Ze wist niet dus misschien die vent was gewoon een fan van haar.
 
Een heleboel mensen hebben net als Alley Cats.

**********

Een paar minuten later, Kat vond zichzelf snacking op popcorn tijdens het kijken naar een romantische film toen plotseling hoorde ze toetsen aan haar voordeur.
 
Ze pakte meteen de ondertekende honkbalknuppel door de TV-standaard.
 
Haar huisbaas zei dat ze in het buitenland zou zijn in Korea en dat ze niet terug voor een aantal weken zou zijn.
 
Kat rende naar de voorkant gang, sloot haar ogen en begon wild zwaaien.

"Waarom ben je in mijn huis?"

Kat gestopt swingende de vleermuis en opende haar ogen.
 
Haar breuk met Jin was blijkbaar knoeien met haar hoofd.
 
Waarom was het dat zijn stem klonk zo sexy aan haar? Diep, stevig en helder als een radio-dj.
 
Ze staarde naar de man die zich voor haar.
 
Sinds ze een zanger in een band die elke avond speelde in clubs was, had ze haar deel van de goed uitziende jongens gezien, maar deze man hij was echt prachtig.
 
Hij zag eruit als een anime karakter, compleet met brede inslag amberkleurige ogen en donker shaggy zwart haar.

"Kraken is tegen de wet en nog erger - je hebt mijn huis als een landmijn behandeld."

              Kat keek naar de weken kleren die ze op de vloer van de tweede ze thuis kwam weggegooid en plofte neer in de voorkant van de tv-

"Ik ben niet kraken." Kat vouwde haar armen over haar borst.
 
Waarom heeft deze man hier komen?
 
Niet Ms. Park zeggen dat ze zou alleen de plaats te huren met haar?
 
Ze had achter huur onlangs gevallen, maar dat betekende niet dat ze kon niet snel een verschuiving bij Eros om meer geld te verdienen.

"Dan weet je mij?"

Kat hersteld van haar gedachten, keek goed naar de man, toen knapte haar vingers."Het is u!" Ze herkende zijn vervaagd opgerolde jeans en de tattoo mouw - het was de man die haar gered.
 
Net als ze dacht vroeger, hij was echt goed kijken en zelfs niet dimmen straatverlichting kon verbergen.
 
Hij leek minder als een engel nu al, maar zijn gezicht was nog steeds lief en jongensachtig.
 
Zijn ogen waren het probleem, omdat ze waren zeker het soort dat problemen gespeld.
 
Elke meisje zou betoverd worden door hen, en in staat om te vertellen dat hij een slechte jongen vermomd als een engel was zou zijn.

"Ga weg." Hij antwoordde en zachtjes begon haar naar de voordeur drukken.

Kat schudde zich los.
 
"Echt waar- "

"Ik ben niet in de stemming om te worden lastig gevallen met je zo vertrekken." De man zei, kneep zijn ogen dicht, en snel greep de muur.

Kat keek naar het verband op zijn hand en de tas in zijn hand dat de apotheek.

"Ik ben het huren van deze plaats van mevrouw Amanda Park."

"Vreemd want dit is mijn huis."

"Ik wist niet dat en als je een probleem-" Kat zweeg toen hij zijn hand op en liep weg van de muur.
 
Langzaam liep hij naar de telefoon op de tafel in de gang die de woonkamer van de hoofdingang gescheiden.

"Ma!
 
Waarom heb je mijn huis verhuren zonder mijn toestemming?
 
Wat als ik bracht het huis van een vriendin en ze begrepen de situatie. "

Ma?
 
Kat zonk naar beneden in de barkruk aan de zijkant.
 
Wat zou ze doen als hij eigenlijk niet dwingen haar om te vertrekken?
 
Want het was niet echt het huis van zijn moeder, kon ze worden weggegooid.

Kat hoorde een luide plof, sprong van de barkruk en zag dat de man was op de grond voor een fractie van een seconde.
 
Kat gedacht om de ambulance te bellen, maar ze was niet zeker of hij haar zou vragen om te betalen voor de rekening.
 
Flauwvallen was niet echt iets om de ambulance te bellen dan was het?
 
Ze pakte snel zijn armen, en met alle kracht in haar petite lichaam ze sleepte hem naar de woonkamer.
 
Ze wist niet zeker of ze hem kon krijgen op de bank.

Tillen zijn benen ze de kussens van de bank geplaatst onder hen en zijn hoofd.
 
Kat raakte zijn voorhoofd en het leek alsof hij een lichte koorts had.
 
In romantische komedies, de heldin altijd verpleegd de man terug naar een goede gezondheid.
 
Ze zou het als haar kans om de hoofdrol in haar eigen productie.
 
Het zou niet zo slecht om deze man te troosten, afgezien van zijn scherpe toon die hij leek niet zo slecht.

**********

Brett ging rechtop zitten en keek om zich heen.
 
Hij dacht bij zichzelf, toen heb ik terug uit het ziekenhuis?
 
Hij was vergeten over zijn ontmoeting met het meisje dat hij had eerder die nacht gered.
 
Ze had echt geen respect voor zijn huis, en hij vroeg zich af waarom waren de kussens van zijn bank op de grond?

Waarom heeft zijn moeder altijd zulke nutteloze dingen doen?
 
Het huren van de plaats naar enkele meisjes was gewoon een andere manier voor haar om matchmaker spelen, voor het geval hij kwam terug uit het leger.
 
Hij was niet het type om te worden vastgebonden en nu deze verontrustende flashbacks naar de oorlog had hij.
 
Hij werd voorgeschreven slaappillen, maar hij kwam niet altijd te nemen.

Maar vanavond zou hij zijn pillen nemen, eet een lekkere sandwich en hopelijk een goede nachtrust te krijgen.
 
Brett duwde zich op en liep naar de keuken voor een ontbijt.

Slechts een paar minuten later, werd hij op de grond lag te staren naar de ventilator aan het plafond in de hal, met bloed druipt uit zijn neus.
 
Brett hield zijn neus en keek omhoog naar de kraker meisje in zijn huis.

"Heb je me slaan?" Vroeg Brett.

"Ik wilde niet het spijt me zo." Ze antwoordde en hield haar handen voor haar mond.

"Hoe kan er iemand als jij zijn?" De tweede kreeg hij zijn zinnen terug was hij van plan om zijn moeder te bellen.
 
Waarom dit meisje?
 
Als ze echt wilde dat hij settelen moeten ze het hebben verhuurd aan iemand met gezond verstand.
 
Die in hun volle verstand zou open keuken deuren die ruwweg zwaaien?

"Ik ben echt heel erg, ik wist niet dat jij het was."

"Wie anders zou het zijn?
 
Dit is mijn huis."

"Ik ben gewend om alleen te wonen.
 
En omdat het is uw huis, zou je niet weet dat de keuken heeft een deur die swingt uit?
 
Ik heb hier al een jaar met geen enkel teken van jullie. "

              Hoe zou er geen teken van hem?
 
Alles in het huis dat hij zorgvuldig uitgezocht vanaf het moment dat zijn vader voorgelegd aan hem achttien tot hij vertrok naar de militaire op eenentwintig.
 
Niet een artikel van meubilair werd veranderd - zijn moeder liet het precies zoals hij vijf jaar geleden hadden.
 
De luie gedragen in bruine stoel die nu hadden popcorn over het was zijn eerste aankoop.
 
De zwart-wit foto's die hij had gemaakt van modellen gekleed als Hollywood sterretjes tijdens zijn tijd op de universiteit waren nog steeds opgehangen op zijn zwarte muur, en zijn collectie van ondertekend honkballen nog steeds trots getoond op zijn witte boekenkasten.

"Of je wist dat het mijn of niet, het niet van jou.
 
Hoe zou je behandelen op deze manier? "

Hoe zou een meisje zijn zo rommelig?
 
Hij had in ondraaglijke omstandigheden geleefd, verweerde door de zware regenbuien, maar nooit in zijn zesentwintig jaar van het leven had hij ooit iemand die net ergerde hem dat veel voldaan.

"Ik haal je wat ijs." Ze zei en verliet de huiskamer.

Brett kreeg van de vloer, hield zijn hoofd achterover en verhuisde naar de bank in de woonkamer.
 
Hij moest eerst de kussens die waren op de grond en ging terug te zetten.

"Het spijt me heel erg."

"Wat goed is sorry, kijk naar mijn plek!"

              Wei Chang Park, zijn vader, sprak nooit of hem zag.
 
Het enige wat hij deed was bieden hem geld en alles wat hij ooit wilde.
 
Het was dom, maar Brett gekoesterd zijn huis en zag het als een voorstelling van de liefde van zijn vader.

'Oké, ik weet dat je moeder niet mogen verhuurd deze plek voor mij, maar dat deed ze.
 
Ik tekende een contact dus technisch is dit mijn plek en ik kan doen wat ik wil in. "De kraker meisje zei en legde een zak ijs op zijn hoofd.

"Fout.
 
Mijn naam is op de akte, waardoor het bedrog maakt.
 
Jullie twee zou kunnen gaan naar de gevangenis. "

Ze staarde hem met grote ogen.
 
Het was dezelfde blik die hij had gezien toen hij haar zag eerder.
 
Hij kon het niet plaatsen, maar, en hij kende haar niet goed genoeg.
 
Brett schrok toen ze drukte de ijslaag meer stevig tegen zijn hoofd.
 
Woede.
 
De blik was waarschijnlijk woede.

Kinderachtig pj en retainer opzij, hij eigenlijk vond haar leuk.
 
Ze had een air van koelte met haar mop van blond haar.
 
Ze herinnerde hem van begin jaren tachtig rock band lead zangers.
 
Haar mond was in een stevige lijn en ze staarde naar hem, nog steeds met de ijslaag op zijn hoofd.

"Bent u van plan om te blijven staren me?" Vroeg Brett.

"Was ik te staren?
 
Sorry, ben je okay ... .. "

"Mijn naam is Brett Park.
 
Nee, iemand mij sloeg in het gezicht met een deur en ik viel op de hardhouten vloer. "

"Nou Meneer Park hoef je niet zo direct te zijn.
 
Ik heb al gezegd sorry.
 
Je hebt dezelfde naam als mijn pen pal. "

"Is hij in de gevangenis?" Brett lachte toen ze verfrommelde haar gezicht en schudde haar hoofd.
 
Ze bladerde de ijslaag en kreeg een verre blik.

Brett zou me niet verbazen helemaal als een deel van haar verleden liefhebbers waren in de gevangenis of had de tijd in de gevangenis zonder haar voorkennis besteed.
 
De man was ze met vroeger zag eruit als een lowlife.
 
Zelfs als ze was zijn vriendin, als ze veranderde haar gedachten over dollen toen veranderde ze van gedachten.

"De man die je hopelijk verslaan zin in is het levende bewijs dat ik veel te veel schokken hebben gedateerd." Ze zei, meer tegen zichzelf dan hem. "Door de manier waarop ik ben geen stripper."

"Oh.", Zei Brett.
 
Hij kon het niet opbrengen om iets anders.
 
Wat moest hij congrats ik verkeerd was zeggen?

              "Niet alle jongens zijn net als Jin wel.
 
De jongen die ik ben momenteel penvrienden met al is leuk - hij is in het leger ".

Brett hield zijn hoofd naar de kant en probeerde na te denken.
 
Er waren waarschijnlijk duizenden Brett Park in het leger.

"Heeft hij zijn naam Brett J. Park te ondertekenen."

"Ja, hoe heb je-"

              "Kat?"

Kat knikte haar hoofd.

Dus dit was Kat.
 
Ze zag er niets op wat hij gedacht.
 
Uit de manier waarop ze schreef, dat hij dacht dat ze minder aantrekkelijk zou zijn.
 
Wat voor soort van mooi meisje schreef dingen als een mislukte pick-up lijn door ondergetekende.

"Je bent een stuk beter uit dan ik dacht dat je zou zijn."

"Dus jij dacht dat ik lelijk? '

Het was niet dat hij dacht dat ze lelijk was.
 
Hij wist dat ze was enigszins aantrekkelijk uit haar brieven over dit of dat vriend en hook-ups.
 
Hij dacht dat ze anders als de gemiddelde zoek feministe met een hoge sensuele eetlust zou kijken.
 
In plaats daarvan, ze was een tengere blonde met grote doe eyed bruine ogen, neus brug, kleine gezicht en heldere volle roze lippen.
 
Niet een keer heeft hij dat hij zou worden aangetrokken door zijn pen pal.
 
In zijn hoofd, het meisje die hem schreef was aantrekkelijk en hij hield van haar, maar hij was niet tot haar aangetrokken.

"Je wilde nooit een foto te sturen."

"Noch heb je."

Als ondiepe als het leek, Brett wilde niet een foto van een meisje dat hij graag als een vriend stuur en had geen interesse in. Hij wist dat hij knap was en hij wist dat dit al sinds hij een kind was en liefdesbrieven ontvangen op zijn bureau van geheime bewonderaars."Het is een beetje moeilijk om foto's te nemen in het midden van een oorlog."

"Je moet wel moe zijn.
 
Ik laat u rust geven. ", Zegt Kat, gaf hem de ijslaag samen met een kus op de bovenkant van zijn hoofd.

Brett keek haar opschieten boven.
 
Nu hij wist dat dit meisje was Kat, wilde hij niet om uit te schoppen zijn vriend.
 
Ze had eigenlijk kuste hem op het hoofd.
 
Hij kon nog steeds ruiken Franse Vanille in de lucht, hoewel Kat was verdwenen.
 
French Vanilla was laatste gedachte Brett's voordat hij in slaap viel.

**********