ROMANCE: Military Control: A Dark Military Suspense Romance (18 page)

Zodra Kat kuste Brett, haastte ze terug naar haar kamer zo snel mogelijk.
 
Ze zelfs struikelde op een van de bovenste trap in haar rush naar de tweede verdieping te bereiken. Ze hoopte Brett zag het niet maar omdat ze genoeg schaamte voor een nacht had gehad.

Kat leunde tegen de deur en hield haar hart.
 
Waarom heeft het leger man hem moeten zijn?
 
Ze had een enorme verliefd op haar mysterieuze militair sinds ze begon te schrijven hem vier jaar geleden.
 
Zijn woorden waren altijd gevuld met aanmoediging en maakte haar vergeten over elke rotte eikel die haar mishandeld.
 
En omdat van hem, had ze de moed om niet vast verblijf in een slechte relatie.
 
Net als zijn brieven gezegd, doe geen moeite met domheid, bewegen op en verspil je tijd niet verspillen.

Alleen kon ze dit soort van een eerste indruk te maken.
 
Ze wilde om eindelijk te voldoen aan de militaire man op het podium in de schijnwerpers.
 
Hoe moest hij ooit van plan om haar te zien als sexy als hij dacht aan haar als de nerdy meisje, die zijn plaats vernield?

Ze voelde zich zo slecht voor Brett.
 
Daar was hij op weg naar zijn eigen keuken, gewoon proberen om wat te eten en toen kwam ze mee en sloeg hem.
 
Nu had hij een blauw oog ze hoopte dat hij zou niet gek in de ochtend, toen hij het zou zien.
 
Hij zou niet direct zeggen dat hij boos was, maar dat hij het weet, zou hij zijn.

Ow.
 
Kat wreef haar handen op haar buik, in het besef dat ze nooit kregen geen eten.Ze kon niet meer terug naar beneden gaan, want Brett daar beneden zou zijn en dat ze niet meer willen schaamte vanavond geconfronteerd.
 
Of was hij daar beneden?

Misschien ging hij naar zijn kamer, tenzij ze in zijn kamer en de kamer naast de hare was de logeerkamer.
 
Mevrouw Park nooit iets gezegd over wat kamers ze kon en niet kon gebruiken.
 
Ze alleen maar vroeg of ze kon veroorloven om te betalen achthonderd per maand en voor haar astrologie teken.

Kat schudde haar hoofd, in het besef dat ze moeten weten huur was te goedkoop voor zo'n mooie plek.

Ze rustig en langzaam opende de deur van de slaapkamer, liep naar de trap, en keek naar beneden om te proberen om te zien of ze nog steeds kon zien Brett.
 
Ze rekte haar nek om beter te kunnen zien, maar ze ging een beetje te ver.

Plotseling werd ze tumbling en beneden rolt alle trappen, overloop met een luide plof op haar kont op de bodem.

Toen ze landde op de bodem van de trap, Brett schokte om te zien wat er gebeurde. De paniek blik op zijn gezicht droeg uit het moment dat hij keek naar haar.
 
Hij was waarschijnlijk denken aan de oorlog en Kat voelde me verschrikkelijk voor hem wakker op een zodanige wijze.
 
In zijn laatste brief, noemde hij dat hij wordt nadat hij neergeschoten in de buurt van zijn hart werd ontslagen en nu kon hij niet slapen.

"Gaat het?" Vroeg Brett op zoek naar haar nieuwsgierig.
 
Hij leek niet te weten hoe ze eindigde op de vloer.
 
Hij zag er zo schattig gewoon liegen er met zijn haar in de war en zijn zwarte ogen.

"Ja, Ja, ik ben goed ik uh I ... Ik ben goed hoe zit je?" Vroeg Kat.

"Ik zal leven.
 
Wat doe je daar? "

"Oh um ik ... Ik viel van de trap." Kat antwoordde en draaide zo rood als de nagellak op haar voeten.

"Oh, weet je zeker dat je in orde bent?" Hij vroeg het krijgen van een bezorgde uitdrukking op zijn gezicht en begint te krijgen van de bank af, zodat hij kan komen controleren op haar.

"Ja, ja ik ben fijn Ik struikelde op mijn pyjamabroek toen ik kwam om te controleren op u." Kat gelogen en stond op.

Juist op dat moment haar maag maakte zo'n luide grom, alle van Noord-Californië kan het hebben gehoord.

"Klinkt alsof je uitgehongerde bent, laten we sommige grub ik ben een beetje honger mezelf.
 
Ik kreeg nooit iets te eten. "Hij zei met een kleine grijns.

Kat keek naar de grond.

"Het spijt me echt.
 
Heb je je ogen gezien? "

"Nee, maar het zou niet de eerste keer dat ik werd gevloerd en eindigde met een zwart oog.
 
Geloof me, ik heb gekregen veel slaag - deze dingen gebeuren terwijl je ontspannen in de bars.
 
Soldaten zijn onvoorspelbaar. "

"Gaat u zeggen dat je kreeg van een bar gevecht?"

"Als iemand vraagt dat is de manier waarop ik herinneren het." Brett zei, knipoogde naar haar met zijn goede oog, en stak zijn arm voor haar, zodat ze samen konden lopen naar de keuken.

Kat glimlachte en nam zijn arm.

"Dat is de manier waarop het is gebeurd."

**********

Er was een lijn en een roze poster met een zwart silhouet van een meisje.
 
Drie jongens staande voor een microfoon.
 
Het was Alley Kat Live.

Slenteren langs de menigte, Brett verplaatst naar de voorkant van het huis van het negeren van het gekreun.

"Terug van de lijn pal." De uitsmijter gezegd en nam een houding aan zijn gezag te doen gelden.

"Move." Antwoordde Brett.

Hij was niet in de stemming om te wachten in de rij en hij in een wanhopige behoefte van een drankje was.
 
De uitsmijter moet hebben aangevoeld dat hij gevaarlijk was, dus hij stapte opzij, zonder een ander woord.

Brett keek rond, de plaats was veel mooier dan hij had verwacht.
 
Het was gezellig, charmant, en 100 jaar oude Victoriaanse inrichting met spatten van wijn titels een overdosis van spiegels en glas mozaïeken.
 
Er waren een paar speelautomaten in de hoek samen met een biljarttafel, en tegenover de bar een podium.

              Hij zou hebben om rond te krijgen tot het spelen van een potje pool, nadat hij pakte een ijskoud biertje.
 
Hij riep een van de drie barmannen naar hem toe, pakte een barkruk, en ging zitten.

"You." Een stem brak.

Brett wervelde terug rond in zijn stoel.
 
Hij had het bloed schoongemaakt, zijn gezicht was opgezwollen en had blauwe plekken op, maar nog steeds Brett hem herkende.
 
Hij staarde wild naar Brett als een gekooid dier, klaar om een beker te gooien naar hem.

"Breng me een biertje.", Zei Brett.
 
Hij wilde niet te krijgen in een ander gevecht met deze Jin man.
 
Hij wist niet eens betekenen om in een gevecht met hem.

              "Ik bel de politie."

"Voordat je dat doet, realiseer me dat ik je hand zal breken.
 
Toen de politie hier te komen, zal ik zeggen dat je een meisje die duidelijk vertellen was om te stoppen aangevallen.
 
Bier."

Brett keerde terug rond.
 
Hij hoefde niet te bevestigen dat Jin hem een biertje zou krijgen.
 
Hij wist dat hij zou doen, maar jongens als Jin had een strafblad een mijl lang.
 
Nu hij wist dat de dreiging van de politie deed er niet toe om Brett, begon hij aan zijn verstand te verliezen.

                "Hoe is het u mijn vriendin weet?" Vroeg Jin en sloeg over zijn glas bier, morsen wat van.

Brett dronk zijn bier en draaide zich terug rond.
 
Hij hoefde niet om energie te verspillen aan Jin.
 
Kat had hem naar haar show uitgenodigd, ze stond erop dat hij bij te wonen.
 
Hij stemde toe, en bracht ze de hele ochtend om ontbijt voor hem, zodat hij comfortabel en ontspannen voelen.
 
Ze moet zijn vergeten dat ze waren penvrienden omdat ze loog en zei dat ze had een stevig ontbijt elke dag.
 
Hij wist dat ze niet krijgen tot de middag na haar shows, en dacht yoghurt en koffie om genoeg om haar te ondersteunen zijn.

"Je had zeker een hoop te zeggen een minuut geleden.
 
Laat me je iets vertellen vriend.
 
Dat meisje je denkt dat je gered is niet onschuldig.
 
Ze beweert dat ik bedrogen en wilde verbreken, maar ze was echt degene die verkeerd was.
 
Ik ben het slachtoffer. "

              Brett gesponnen terug rond.
 
"En wat als ze dat deed?
 
U kunt gewoon pak haar als dat? '

"Wie ben je?
 
Een fan?
 
Haar nieuwe man?
 
Wat het ook is, jullie twee zal niet duren. Zij en ik heb vijf jaar samen.
 
Vijf.
 
Geniet van je bier. "

Brett wist dat om waar te zijn.
 
Kat zei dat er een man in haar leven kon ze niet maakt niet uit wat schudden.
 
Brett had opeens een hernieuwde haat voor Jin.
 
Hij zou zeker helpen Kat schud deze kerel.

Brett richtte zijn aandacht naar de fase waarin een meisje in een gewas lederen top, strakke leren broek en rode kniehoge laarzen verscheen.
 
De rest van de lichten gedimd, behalve voor degenen die op het podium.
 
Het meisje had gemanicuurde rode spijkers rond een microfoon en haar hoofd was gebogen.
 
Brett naar voren in zijn stoel.

              "De jongen ben ik als een kat krabben op je.
 
Daarom is sinds het moment dat ik mijn ogen opende was het mijn naam. "Ze zong, tilde haar hoofd op, en stapte met de microfoon.
 
"Je behandelt me goed en ik zal spinnen door de nacht."

Brett dronk zijn bier en staarde naar Kat.
 
Hoe was dit meisje hetzelfde Kat hij zag uur geleden?

              Nee, rust houden u.
 
Hij vertelde zijn schat kijken neer op zijn bekken.
 
Hij kon absoluut niet laten dingen uit de hand met Kat.
 
Ze was zijn enige vriend, en hij nodig had om op zijn minst één vriend.
 
Een ding toch, had hij niet nodig om op je hoede en bang dat hij zou zeggen of doen de verkeerde dingen.
 
Hij had al Kat alles verteld dat er te vertellen over zichzelf.

Brett geprobeerd om reden met zijn schat, maar Kat was waardoor het moeilijk voor hen om tot een begrip te komen.
 
Ze werd momenteel lopen op de bar zingen in haar microfoon.
 
Ze verhuisde naar beneden de lijn totdat ze vlak naast hem zat.
 
Het uitstappen uit de bar stond ze vlak voor hem, pakte een handvol van zijn haar, leunde in de buurt, dan deinsde en tilde de microfoon aan haar lippen.

"Baby, geen behoefte om te verlegen zijn, zolang je bereid bent om me te aaien bent, ik zal mijn tijd nemen. Dus je moet behagen mij als je wilt me horen spinnen. "

              Brett keek Kat waarom was ze hem openlijk plagen? Opstaan doorzeefd door een meisje in de voorkant van een bos van vreemden was niet zijn idee van een goede tijd. Hij had niet een situatie als deze, omdat hij in zijn prepuberale jaar was, en iets van een meisje bewegen haar haar uit haar gezicht te bukken om haar schoenen binden maakte hem staan in de houding.

Een gedachte kwam bij Brett en hij draaide zich om uit te vinden Jin boos slaande beneden mokken bier. Kat misschien niet zijn plagen hem bij alles wat ze hebben wilde alleen maar misschien Jin jaloers te maken. Jin was iemand die ze moet hebben gehad een rotsachtige relatie met de jaren en of het goed of slecht was, was hij gewoon inkt op papier. Ze wisten niet eens weten wat de ander leek. Brett stond op uit zijn stoel en verliet omdat hij dacht dat het was best om niet uit elkaar van een liefhebbers schaakspel zijn.

"Vanavond show werd de heetste een Kat ooit heeft gedaan. Je hebt geluk dat je kwam op de juiste avond maatje. "De man naast Brett gezegd en stootte hem in de rib.

Brett helft glimlachte.

Backstage was eigenlijk Eros keuken vol drukke koks, kelners, en hulpkelners. Het is ook de plaats waar Brett gevonden Kat nerveus ijsberen en mompelen onder haar adem. Hij ving twee woorden - Brett en kennisgeving. Hij hoefde niet om iets anders te horen, omdat hij was blij te weten dat de prestaties Kat was voor hem. Hij liep naar haar mid-tempo en Kat sloeg haar armen om zijn nek, drukte haar lichaam tegen zijn, en sloeg haar valse wimpers als ze keek naar hem zedig.

"Nou, meneer Park heb je genieten van mijn show ben je niet blij dat je niet missen?"

"Het was oké."

Kat keek naar Brett's bekken "Ik denk dat hij het niet eens is." Ze fluisterde in zijn oor.

Brett huiverde, trok haar naar zich toe en kuste haar. Hij wist toen nederlaag toe te geven en hij zou zeker verloren. Kat was volledig draaide hem op.

**********