Delphi Complete Works of Aeschylus (Illustrated) (Delphi Ancient Classics) (48 page)

HYPOTHESIS
I

FRAGMENT 287

Ed. pr. Lobel,
P.
Oxy.
, vol. 20, no. 2257, fr. 1, with Plate IX.

This seems likely
to come from a hypothesis of the play mentioned in
Vita Aeschyli
, ch. 9,
p. 371, Murray:
elthôn toinun es Sikelian, Hierônos tote tên Aitnên
ktizontos, epedeixato tas Ainas oiôizomenos bion agathon tois sunoikizousi tên
polin
. Ll. 6-7 seem to refer to the
Eumenides
; the
Achilleôs
erastai
, mentioned in l. 8, was a satyr-play of Sophocles (see Pearson,
Fragments
of Sophocles
, I, 103 f.).
The
Eumenides
contains a change of scene from Delphi to Athens, and it
is therefore likely that these two plays are cited as containing changes of
scene, and so helping to render less surprising the numerous changes of scene
that are attributed to the play in question. Lobel suggests that the letters
trôi
in l. 7 may indicate a reference to another Sophoclean play, the
Troilus
(see Pearson, op. cit., II, 253
f.). “I could reconcile the remaining ink in l. 7,” he writes, “with ]
dum .
. . trôi . kephal
.” The Troilus may have been cited as nother instance of a
change of scene; though Snell thinks this line may have described the
Achilleôs
erastai
as containing a change of scene from some unknown place (]
dum
)
to Troy and again to another unknown place ](.) . .
phal
(). On the
suggestion that frs. 281-2 may belong to this play, see the Summary prefixed to
fr. 282.

. . . is
transferred from Delphi to Athens . . . the
Lovers of Achilles
. For
during the first act the scene is Aetna, in the second Xuthia, in the third
Aetna again; then it shifts from here to Leontini and the scene is Leon . . .,
and after that it is Syracuse and the rest is concluded at . . ., which is a
place . . .

1. This is the name of
hê peri
Leontinous chôra
, according to Diodorus 5. 8.
2. Pfeiffer suggests that in l. 13 we might read [
en tôi Temeni
]
têi
(cf. Thuc., vi 75. 1).

The site of the Battle
of Marathon. In 490 BC, Aeschylus and his
brother Cynegeirus fought to defend Athens
against Darius I’s invading Persian army at the Battle
of Marathon.

In this section of the
eBook, readers can view the original Greek texts of Aeschylus’ works. You may
wish to Bookmark this page for future reference.

CONTENTS

Πέρσαι
– THE PERSIANS

Ἑπτὰ επὶ
Θῆβας – SEVEN AGAINST THEBES

Ἱκέτιδες –
THE SUPPLIANTS

Ἀγαμέμνων
- AGAMEMNON

Χοηφόροι - THE
LIBATION BEARERS

Εὐμενίδες
- THE EUMENIDES

Προμηθεὺς
Δεσμώτης - PROMETHEUS BOUND

FRAGMENTS

Πέρσαι
– THE PERSIAN
S

ΧΟΡΟΣ
Τάδε μὲν
Περσῶν τῶν
οἰχομένων
Ἑλλάδ’ ἐς αἶαν
πιστὰ
καλεῖται,
καὶ τῶν
ἀφνεῶν καὶ
πολυχρύσων
ἑδράνων
φύλακες, κατὰ
πρεσβείαν
  
5
οὓς αὐτὸς
ἄναξ Ξέρξης
βασιλεὺς
Δαρειογενὴς
εἵλετο χώρας
ἐφορεύειν.
ἀμφὶ δὲ νόστῳ
τῷ βασιλείῳ
καὶ
πολυχρύσου
στρατιᾶς ἤδη
  
10
κακόμαντις
ἄγαν
ὀρσολοπεῖται
θυμὸς ἔσωθεν.
πᾶσα γὰρ
ἰσχὺς
Ἀσιατογενὴς
οἴχωκε, νέον δ’
ἄνδρα βαΰζει,
κοὔτε τις
ἄγγελος οὔτε
τις ἱππεὺς
  
15
ἄστυ τὸ
Περσῶν
ἀφικνεῖται·
οἵτε τὸ
Σούσων ἠδ’
Ἀγβατάνων
καὶ τὸ
παλαιὸν
Κίσσιον ἕρκος
προλιπόντες
ἔβαν, τοὶ μὲν
ἐφ’ ἵππων,
τοὶ δ’ ἐπὶ ναῶν,
πεζοί τε βάδην
  
20
πολέμου
στῖφος
παρέχοντες·
οἷος
Ἀμίστρης ἠδ’
Ἀρταφρένης
καὶ Μεγαβάτης
ἠδ’ Ἀστάσπης,
ταγοὶ Περσῶν,
βασιλῆς
βασιλέως
ὕποχοι
μεγάλου,
  
25
σοῦνται,
στρατιᾶς
πολλῆς ἔφοροι,
τοξοδάμαντές
τ’ ἠδ’
ἱπποβάται,
φοβεροὶ μὲν
ἰδεῖν, δεινοὶ
δὲ μάχην
ψυχῆς εὐτλήμονι
δόξῃ·
Ἀρτεμβάρης θ’
ἱππιοχάρμης
  
30
καὶ
Μασίστρης, ὅ τε
τοξοδάμας
ἐσθλὸς
Ἰμαῖος
Φαρανδάκης θ’,
ἵππων τ’
ἐλατὴρ
Σοσθάνης.
ἄλλους δ’ ὁ
μέγας καὶ
πολυθρέμμων
Νεῖλος
ἔπεμψεν·
Σουσισκάνης,
  
35
Πηγασταγὼν
Αἰγυπτογενής,
ὅ τε τῆς ἱερᾶς
Μέμφιδος
ἄρχων
μέγας
Ἀρσάμης, τάς τ’
ὠγυγίους
Θήβας ἐφέπων
Ἀριόμαρδος,
καὶ
ἑλειοβάται
ναῶν ἐρέται
  
40
δεινοὶ
πλῆθός τ’
ἀνάριθμοι.
ἁβροδιαίτων δ’
ἕπεται Λυδῶν
ὄχλος, οἵτ’
ἐπίπαν
ἠπειρογενὲς
κατέχουσιν
ἔθνος, τοὺς
Μητρογαθὴς
Ἀρκτεύς τ’
ἀγαθός,
βασιλῆς
δίοποι,
  
45
χαἰ
πολύχρυσοι
Σάρδεις
ἐπόχους
πολλοῖς
ἅρμασιν
ἐξορμῶσιν,
δίρρυμά τε
καὶ τρίρρυμα
τέλη,
φοβερὰν ὄψιν
προσιδέσθαι.
στεῦται δ’
ἱεροῦ Τμώλου
πελάτης
  
50
ζυγὸν
ἀμφιβαλεῖν
δούλιον
Ἑλλάδι,
Μάρδων,
Θάρυβις,
λόγχης
ἄκμονες,
καὶ
ἀκοντισταὶ
Μυσοί·
Βαβυλὼν δ’
ἡ πολύχρυσος
πάμμεικτον
ὄχλον
πέμπει
σύρδην, ναῶν τ’
ἐπόχους
  
55
καὶ
τοξουλκῷ
λήματι
πιστούς·
τὸ
μαχαιροφόρον
τ’ ἔθνος ἐκ
πάσης
Ἀσίας ἕπεται
δειναῖς
βασιλέως ὑπὸ
πομπαῖς.
τοιόνδ’ ἄνθος
Περσίδος αἴας
  
60
οἴχεται
ἀνδρῶν,
οὓς πέρι πᾶσα
χθὼν Ἀσιῆτις
θρέψασα πόθῳ
στένεται μαλερῷ,
τοκέης τ’
ἄλοχοί θ’
ἡμερολεγδὸν
τείνοντα
χρόνον
τρομέονται.
  
65
πεπέρακεν
μὲν ὁ
περσέπτολις
ἤδη   [στρ. α.
βασίλειος
στρατὸς εἰς
ἀντίπορον
γείτονα χώραν,
λινοδέσμῳ
σχεδίᾳ
πορθμὸν
ἀμείψας
  
70
Ἀθαμαντίδος
Ἕλλας,
πολύγομφον
ὅδισμα ζυγὸν
ἀμφιβαλὼν
αὐχένι πόντου.
πολυάνδρου δ’
Ἀσίας θούριος
ἄρχων   [ἀντ. α.
ἐπὶ πᾶσαν
χθόνα
ποιμανόριον
θεῖον ἐλαύνει
  
76
διχόθεν,
πεζονόμον τ’ ἔκ
τε θαλάσσας,
ἐχυροῖσι
πεποιθὼς
στυφελοῖς
ἐφέταις,
χρυσογόνου
γενεᾶς
ἰσόθεος φώς.
  
81
κυάνεον δ’
ὄμμασι
λεύσσων   [στρ.
β.
φονίου δέργμα
δράκοντος,
πολύχειρ καὶ
πολυναύτης,
Σύριόν θ’ ἅρμα
διώκων,
  
85
ἐπάγει
δουρικλύτοις
ἀνδράσι
τοξόδαμνον
Ἄρη.
δόκιμος δ’
οὔτις ὑποστὰς
  [ἀντ. β.
μεγάλῳ
ῥεύματι φωτῶν
ἐχυροῖς
ἕρκεσιν
εἴργειν
  
90
ἄμαχον
κῦμα
θαλάσσας·
ἀπρόσοιστος
γὰρ ὁ Περσῶν
στρατὸς ἀλκίφρων
τε λαός.
θεόθεν γὰρ
κατὰ Μοῖρ’
ἐκράτησεν
  [στρ. γ.
  
95
τὸ
παλαιόν,
ἐπέσκηψε δὲ
Πέρσαις
πολέμους
πυργοδαΐκτους
διέπειν
ἱππιοχάρμας
τε κλόνους
πόλεών τ’
ἀναστάσεις.
 
100
ἔμαθον δ’
εὐρυπόροιο
θαλάσσας  [ἀντ.
γ.
πολιαινομένας
πνεύματι
λάβρῳ
ἐσορᾶν πόντιον
ἄλσος,
 
104
πίσυνοι
λεπτοδόμοις
πείσμασι
λαοπόροις τε
μηχαναῖς.
δολόμητιν δ’
ἀπάταν θXοῦ
  [μεσῳδ.
τίς ἀνὴρ
θνατὸς
ἀλύξει;
τίς ὁ κραιπνῷ
ποδὶ
πηδήματος
εὐπετέος
ἀνάσσων;
 
111
φιλόφρων γὰρ
‹ποτι›σαίνουσα
τὸ πρῶτον
παράγει
βροτὸν εἰς
ἄρκυας Ἄτα,
τόθεν οὐκ
ἔστιν ὑπὲρ
θνατὸν
ἀλύξαντα
φυγεῖν.
 
115
ταῦτά μοι
μελαγχίτων
  [στρ. δ.
φρὴν
ἀμύσσεται
φόβῳ -
ὀᾶ Περσικοῦ
στρατεύματος
τοῦδε μὴ πόλις
πύθηται,
κένανδρον μέγ’
ἄστυ
Σουσίδος·
 
120
καὶ τὸ Κισσίων
πόλισμ’  [ἀντ. δ.
ἀντίδουπον
ᾄσεται,
ὀᾶ, τοῦτ’ ἔπος
γυναικοπληθὴς
ὅμιλος ἀπύων,
βυσσίνοις δ’ ἐν
πέπλοις πέσῃ
λακίς.
πᾶς γὰρ
ἱππηλάτας
  [στρ. ε.
καὶ
πεδοστιβὴς
λεὼς
σμῆνος ὣς
ἐκλέλοιπεν
μελισσᾶν σὺν
ὀρχάμῳ στρατοῦ,
 
130
τὸν
ἀμφίζευκτον
ἐξαμείψας
ἀμφοτέρας
ἅλιον
πρῶνα κοινὸν
αἴας.
λέκτρα δ’
ἀνδρῶν πόθῳ
  [ἀντ. ε.
πίμπλαται
δακρύμασιν·
 
135
Περσίδες δ’
ἁβροπενθεῖς
ἑκάστα πόθῳ
φιλάνορι
τὸν
αἰχμήεντα
θοῦρον
εὐνατῆρ’
ἀποπεμψαμένα
λείπεται
μονόζυξ.
 
140
- ἀλλ’ ἄγε,
Πέρσαι, τόδ’
ἐνεζόμενοι
στέγος
ἀρχαῖον,
φροντίδα
κεδνὴν καὶ
βαθύβουλον
θώμεθα, χρεία
δὲ προσήκει,
πῶς ἄρα πράσσει
Ξέρξης
βασιλεὺς
 
145
Δαρειογενής,
[τὸ
πατρωνύμιον
γένος
ἡμέτερον·]
πότερον τόξου
ῥῦμα τὸ νικῶν,
ἢ δορικράνου
λόγχης ἰσχὺς
κεκράτηκεν.
 
150
- ἀλλ’ ἥδε θεῶν
ἴσον
ὀφθαλμοῖς
φάος ὁρμᾶται
μήτηρ
βασιλέως,
βασίλεια δ’
ἐμή·
προσπίτνω·
καὶ
προσφθόγγοις
δὲ χρεὼν αὐτὴν
πάντας
μύθοισι
προσαυδᾶν.
 
155
- ὦ βαθυζώνων
ἄνασσα
Περσίδων
ὑπερτάτη,
μῆτερ ἡ
Ξέρξου γεραιά,
χαῖρε, Δαρείου
γύναι·
θεοῦ μὲν
εὐνάτειρα
Περσῶν, θεοῦ δὲ
καὶ μήτηρ ἔφυς,
εἴ τι μὴ
δαίμων
παλαιὸς νῦν
μεθέστηκε
στρατῷ.

ΒΑΣΙΛΕΙΑ
ταῦτα δὴ
λιποῦσ’ ἱκάνω χρυσεοστόλμους
δόμους
 
160
καὶ τὸ Δαρείου
τε κἀμὸν
κοινὸν
εὐνατήριον.
καί με
καρδίαν
ἀμύσσει
φροντίς· ἐς δ’
ὑμᾶς ἐρῶ
μῦθον
οὐδαμῶς
ἐμαυτῆς οὖσ’
ἀδείμαντος,
φίλοι,
μὴ μέγας
Πλοῦτος
κονίσας οὖδας
ἀντρέψῃ ποδὶ
ὄλβον, ὃν
Δαρεῖος ἦρεν
οὐκ ἄνευ θεῶν
τινός.
 
165
ταῦτά μοι
μέριμν’
ἄφραστός
ἐστιν ἐν
φρεσὶν διπλῆ,
μήτε χρημάτων
ἀνάνδρων
πλῆθος ἐν τιμῇ
σέβειν
μήτ’
ἀχρημάτοισι
λάμπειν φῶς
ὅσον σθένος
πάρα.
ἔστι γὰρ
πλοῦτός γ’
ἀμεμφής, ἀμφὶ δ’
ὀφθαλμῷ
φόβος·
ὄμμα γὰρ
δόμων νομίζω
δεσπότου
παρουσίαν.
 
170
πρὸς τάδ’, ὡς οὕτως
ἐχόντων τῶνδε,
σύμβουλοι
λόγου
τοῦδέ μοι
γένεσθε,
Πέρσαι,
γηραλέα
πιστώματα·
πάντα γὰρ τὰ
κέδν’ ἐν ὑμῖν
ἐστί μοι
βουλεύματα.

ΧΟ. εὖ
τόδ’ ἴσθι, γῆς
ἄνασσα τῆσδε,
μή σε δὶς
φράσειν
μήτ’ ἔπος μήτ’
ἔργον ὧν ἂν
†δύναμις
ἡγεῖσθαι
θέλῃ·
 
175
εὐμενεῖς γὰρ
ὄντας ἡμᾶς
τῶνδε
συμβούλους
καλεῖς.

ΒΑ.
πολλοῖς μὲν
αἰεὶ
νυκτέροις
ὀνείρασιν
ξύνειμ’, ἀφ’
οὗπερ παῖς
ἐμὸς στείλας
στρατὸν
Ἰαόνων γῆν
οἴχεται
πέρσαι θέλων·
ἀλλ’ οὔτι πω
τοιόνδ’
ἐναργὲς
εἰδόμην
 
180
ὡς τῆς
πάροιθεν
εὐφρόνης·
λέξω δέ σοι.
ἐδοξάτην μοι
δύο γυναῖκ’
εὐείμονε,
ἡ μὲν
πέπλοισι
Περσικοῖς
ἠσκημένη,
ἡ δ’ αὖτε
Δωρικοῖσιν,
εἰς ὄψιν
μολεῖν,
μεγέθει τε
τῶν νῦν
ἐκπρεπεστάτα
πολύ,
 
185
κάλλει τ’ ἀμώμω,
καὶ κασιγνήτα
γένους
ταὐτοῦ·
πάτραν δ’
ἔναιον ἡ μὲν
Ἑλλάδα
κλήρῳ
λαχοῦσα γαῖαν,
ἡ δὲ βάρβαρον.
τούτω στάσιν
τιν’, ὡς ἐγὼ ‘δόκουν
ὁρᾶν,
τεύχειν ἐν
ἀλλήλῃσι·
παῖς δ’ ἐμὸς
μαθὼν
 
190
κατεῖχε
κἀπράυνεν,
ἅρμασιν δ’ ὕπο
ζεύγνυσιν
αὐτὼ καὶ
λέπαδν’ ὑπ’
αὐχένων
τίθησι. χἠ μὲν
τῇδ’ ἐπυργοῦτο
στολῇ
ἐν ἡνίαισί τ’
εἶχεν
εὔαρκτον
στόμα,
ἡ δ’ ἐσφάδᾳζε,
καὶ χεροῖν
ἔντη δίφρου
 
195
διασπαράσσει,
καὶ
ξυναρπάζει
βίᾳ
ἄνευ χαλινῶν,
καὶ ζυγὸν
θραύει μέσον.
πίπτει δ’ ἐμὸς
παῖς, καὶ πατὴρ
παρίσταται
Δαρεῖος
οἰκτίρων σφε·
τὸν δ’ ὅπως ὁρᾷ
Ξέρξης,
πέπλους
ῥήγνυσιν ἀμφὶ
σώματι.
 
200
καὶ ταῦτα μὲν
δὴ νυκτὸς
εἰσιδεῖν λέγω.
ἐπεὶ δ’
ἀνέστην καὶ χεροῖν
καλλιρρόου
ἔψαυσα πηγῆς,
σὺν θυηπόλῳ
χερὶ
βωμὸν
προσέστην,
ἀποτρόποισι
δαίμοσιν
θέλουσα θῦσαι
πέλανον, ὧν
τέλη τάδε.
 
205
ὁρῶ δὲ φεύγοντ’
αἰετὸν πρὸς
ἐσχάραν
Φοίβου· φόβῳ
δ’ ἄφθογγος
ἐστάθην,
φίλοι·
μεθύστερον δὲ
κίρκον εἰσορῶ
δρόμῳ
πτεροῖς
ἐφορμαίνοντα
καὶ χηλαῖς
κάρα
τίλλονθ’· ὁ δ’
οὐδὲν ἄλλο γ’ ἢ
πτήξας δέμας
 
210
παρεῖχε. ταῦτ’
ἔμοιγε δείματ’
ἔστ’ ἰδεῖν,
ὑμῖν δ’
ἀκούειν. εὖ γὰρ
ἴστε, παῖς ἐμὸς
πράξας μὲν εὖ
θαυμαστὸς ἂν
γένοιτ’ ἀνήρ,
κακῶς δὲ
πράξας - οὐχ
ὑπεύθυνος
πόλει,
σωθεὶς δ’
ὁμοίως τῆσδε
κοιρανεῖ
χθονός.
 
215
ΧΟ. οὔ σε
βουλόμεσθα,
μῆτερ, οὔτ’ ἄγαν
φοβεῖν λόγοις
οὔτε
θαρσύνειν.
θεοὺς δὲ
προστροπαῖς
ἱκνουμένη,
εἴ τι φλαῦρον
εἶδες, αἰτοῦ
τῶνδ’
ἀποτροπὴν
τελεῖν,
τὰ δ’ ἀγάθ’
ἐκτελῆ
γενέσθαι σοί
τε καὶ τέκνοις
σέθεν
καὶ πόλει
φίλοις τε πᾶσι.
δεύτερον δὲ
χρὴ χοὰς
 
220
γῇ τε καὶ
φθιτοῖς
χέασθαι·
πρευμενῶς δ’
αἰτοῦ τάδε
σὸν πόσιν
Δαρεῖον, ὅνπερ
φῂς ἰδεῖν κατ’
εὐφρόνην,
ἐσθλά σοι
πέμπειν τέκνῳ
τε γῆς ἔνερθεν
ἐς φάος,
τἄμπαλιν δὲ
τῶνδε γαίᾳ
κάτοχα
μαυροῦσθαι
σκότῳ.
ταῦτα
θυμόμαντις ὤν
σοι πρευμενῶς
παρῄνεσα·
 
225
εὖ δὲ πανταχῇ
τελεῖν σοι
τῶνδε
κρίνομεν πέρι.

ΒΑ.
ἀλλὰ μὴν
εὔνους γ’ ὁ
πρῶτος τῶνδ’
ἐνυπνίων
κριτὴς
παιδὶ καὶ
δόμοις ἐμοῖσι
τήνδ’ ἐκύρωσας
φάτιν.
ἐκτελοῖτο δὴ
τὰ χρηστά·
ταῦτα δ’, ὡς
ἐφίεσαι,
πάντ’
ἐφήσομεν
θεοῖσι τοῖς τ’
ἔνερθε γῆς
φίλοις,
 
230
εὖτ’ ἂν εἰς
οἴκους
μόλωμεν. κεῖνα
δ’ ἐκμαθεῖν
θέλω,
ὦ φίλοι, ποῦ
τὰς Ἀθήνας
φασὶν
ἱδρῦσθαι
χθονός;

ΧΟ.
τῆλε πρὸς
δυσμαῖς
ἄνακτος Ἡλίου
φθινασμάτων.

ΒΑ.
ἀλλὰ μὴν ἵμειρ’
ἐμὸς παῖς
τήνδε θηρᾶσαι
πόλιν;

ΧΟ.
πᾶσα γὰρ
γένοιτ’ ἂν
Ἑλλὰς
βασιλέως
ὑπήκοος.
 
235
ΒΑ. ὧδέ τις
πάρεστιν
αὐτοῖς
ἀνδροπλήθεια
στρατοῦ;

ΧΟ.
†καὶ στρατὸς
τοιοῦτος ,
ἔρξας πολλὰ δὴ
Μήδους κακά.

ΒΑ.
καὶ τί πρὸς
τούτοισιν
ἄλλο; πλοῦτος
ἐξαρκὴς δόμοις;

ΧΟ.
ἀργύρου πηγή
τις αὐτοῖς
ἐστι, θησαυρὸς
χθονός.

ΒΑ.
πότερα γὰρ
τοξουλκὸς
αἰχμὴ διὰ
χεροῖν αὐτοῖς
πρέπει;
 
240
ΧΟ. οὐδαμῶς·
ἔγχη σταδαῖα
καὶ
φεράσπιδες
σαγαί.

ΒΑ.
τίς δὲ
ποιμάνωρ
ἔπεστι
κἀπιδεσπόζει
στρατῷ;

ΧΟ.
οὔτινος
δοῦλοι
κέκληνται
φωτὸς οὐδ’
ὑπήκοοι.

ΒΑ.
πῶς ἂν οὖν
μένοιεν
ἄνδρας
πολεμίους
ἐπήλυδας;

ΧΟ.
ὥστε Δαρείου
πολύν τε καὶ
καλὸν φθεῖραι
στρατόν.
 
245
ΒΑ. δεινά τοι
λέγεις
κιόντων τοῖς
τεκοῦσι φροντίσαι.

ΧΟ. ἀλλ’
ἐμοὶ δοκεῖν
τάχ’ εἴσῃ πάντα
ναμερτῆ λόγον.
τοῦδε γὰρ
δράμημα φωτὸς
Περσικὸν
πρέπει μαθεῖν,
καὶ φέρει
σαφές τι
πρᾶγος ἐσθλὸν
ἢ κακὸν κλύειν.

ΑΓΓΕΛΟΣ
ὦ γῆς ἁπάσης
Ἀσιάδος
πολίσματα,
 
250
ὦ Περσὶς αἶα
καὶ πολὺς
πλούτου λιμήν,
ὡς ἐν μιᾷ
πληγῇ
κατέφθαρται
πολὺς
ὄλβος, τὸ
Περσῶν δ’ ἄνθος
οἴχεται πεσόν.
ὤμοι, κακὸν
μὲν πρῶτον
ἀγγέλλειν
κακά·
ὅμως δ’ ἀνάγκη
πᾶν ἀναπτύξαι
πάθος,
 
255
Πέρσαι·
στρατὸς γὰρ
πᾶς ὄλωλε
βαρβάρων.

ΧΟ. ἄνι’
ἄνια κακὰ νεόκοτα
  [στρ. α.
καὶ δάι’. αἰαῖ,
διαίνεσθε,
Πέρσαι, τόδ’
ἄχος κλύοντες.
 
260
ΑΓ. ὡς πάντα γ’
ἔστ’ ἐκεῖνα
διαπεπραγμένα·
καὐτὸς δ’
ἀέλπτως
νόστιμον
βλέπω φάος.

ΧΟ. ἦ
μακροβίοτος
ὅδε γέ τις
  [ἀντ. α.
αἰὼν ἐφάνθη
γεραιοῖς,
ἀκούειν τόδε
πῆμ’ ἄελπτον.
 
266
ΑΓ. καὶ μὴν
παρών γε κοὐ
λόγους ἄλλων
κλύων,
Πέρσαι,
φράσαιμ’ ἂν οἷ’
ἐπορσύνθη
κακά.

ΧΟ.
ὀτοτοτοῖ,
μάταν   [στρ. β.
τὰ πολλὰ
βέλεα παμμιγῆ
 
270
γᾶς ἀπ’ Ἀσίδος
ἤλθετ’ - αἰαῖ -
δᾴαν Ἑλλάδα
χώραν.

ΑΓ.
πλήθουσι
νεκρῶν
δυσπότμως
ἐφθαρμένων
Σαλαμῖνος
ἀκταὶ πᾶς τε
πρόσχωρος
τόπος.

ΧΟ.
ὀτοτοτοῖ,
φίλων   [ ἀντ. β.
 
275
πολύδονα
σώμαθ’ ἁλιβαφῆ
κατθανόντα
λέγεις
φέρεσθαι
πλαγκτοῖς ἐν
διπλάκεσσιν.